เบื่องานที่ทำอยู่ เบื่อความที่ต้องรับผิดชอบ เบื่อที่จะต้องแสวงหาผลประโยชน์ เบื่อสภาพสังคมที่เป็นอยู่ เบื่อผู้คนที่เสแสร้ง เบื่อการแก่งแย่งแข่งขัน เบื่อความสุขที่ต้องแลกมาด้วยความทุกข์ เบื่อความรัก เบื่อที่ต้องคิดแม้กระทั่งความคิดของตัวเอง เบื่อความไม่สุขไม่ทุกข์ เบื่อที่ต้องอยู่ไปวันๆ เบื่อที่ต้องวนเวียนกับอะไรก็ไม่รู้ เบื่อความไม่รู้อะไรเลย เบื่อเหตุผลทั้งทางธรรมและทางโลก .....เบื่อแม้กระทั้งธรรมะที่พยายามปฏิบัติมา เพราะมันส่งผลช้าเหลือเกิน……
ยอมแพ้แล้วกับชีวิต ขอให้มันเลื่อนไหลไปตามเวลา ตัวเราไม่มีหรอก ไม่มีตัวเราหรอก เวลานี้เหลือเพียงน้ำตาและลมหายใจ ไม่ซิ ไม่เหลืออะไรเลย..
(งานทำได้เพราะการศึกษา หากไม่มีการศึกษาแล้วไซ้งานก็ไม่มี แล้วอะไรเป็นเหตุละ) |